Sahl bin Maşliyah (Ebu’ül Sarri) 10.yy ‘ın ikinci yarısında yaşadı ve Mukaddes kitabın büyük karay tefsircisi olan Yafes bin Ali’nin akranıydı.

Sahl bin Maşliyah Kudüs’te yaşadı ve oradan dâvah yolculuğuna gurbet ellere gitti.
Bu gurbet ellerden biri olan Kahire’de ateşli bir Said bin Yusuf el Fayyumi taraftarı olan rabbi Yakup bin Samuel’in yüzünden bir anlaşmazlık durumuna çekildi.
Yakup bin Samuel, Sahl bin Maşliyah’a, Karay Yahudiliğine salladığı ve Sahl’ı Karay ve Rabbani Yahudilik arasında husumet çıkartma için bulunan ve bundan Rabbani Yahudilik safından kendi safına mürit çekme gayesinde olan birisi iddialarıyla suçladığı hamasi bir mektup yolladı.
Sahl bin Maşliyah, Said bin Yusuf el Fayyumi’nin Karay Yahudiliği hakkındaki eleştirilerini cerh eden risalenin (reddiyenin) sahibidir.
Sahl bin Maşliyah, Yakup bin Samuel’e onun suçlamalarını reddeden bir cevap gönderdi. 
Bu görünüşteki şahsi cevabı Rabbani Yahudilerin kendi itikatlarını bırakması ve Karay sinagoguna katılmaları için dâvah mahiyetinde davet işlevi gördü.
Mektupta (cevabında) Rabbani Yahudileri Allah’ın gazabına karşı uyarıyor ve çekilmez yükteki yönetici rabbi sınıfın dayattığı rabbani hükümleri bir kenara atmaları çağrısında bulunuyor, Karay sofularının acımazca sürülmesini şikayet ediyor, Said ve takipçileriyle alay ediyor.
Anlaşılır ve sade bir biçimde yazılan metin, eğitimli ve imtiyaz sahibi Rabbani Yahudi kesimlerine hitap etme amacından ziyade sıradan insanlara hitap etme amacındadır. 

Sahl bin Maşliyah cevabında örneğin şöyle yazıyor:

Bazı Yahudiler putperestlerin geleneğini takip ederken nasıl sessiz kalabilirim ki? Ölülerin şefaatini almak için saygın zatların türbelerinin önüne oturuyorlar, mezar taşları arasında gecelerini geçiriyorlar. Diyorlar ki: Celileli Yossi iyileştir beni! Hazretlerin türbelerinde mum yakıyorlar, mezarlıkların önündeki tuğla mihraplarda tütsü yandırıyorlar, boyunlarına her türlü hastalıktan korunmak için hazretlerin isimlerinin yazılı olduğu bir dizi muskalar takıyorlar.